Yeni dostluklar.

Katılacaklar:
Jenny Humphrey x Katherine Layassean x Anika Rose Hartmann x Adam Stackhouse

--

"Yoruldum. Biraz Starbucks'a gidip dinlenelim mi?"
Kate, 'bana uyar' dercesine omuz silkti ve hemen Starbucks'tan boş bir masa kaptık.
Bugün haftasonu olduğu için diğer günlerden daha kalabalıktı. Katherine buraya yeni gelmişti ve ben de ona etrafı gezdiriyordum.
Kate, benim bir akrabam sayılır. Ama ne tür bir ilişki bilmiyorum. Uzaktan kuzen gibi birşey.
"Ben bir Coffee Mochio alacağım," dedim sipariş almaya gelen garsona. Nazik bir şekilde gülümsedi ve Kate'e döndü.
"Peki siz ne alırdınız?"

Jenny ile uzun süre dolaştıktan sonra Starbucks'a oturmaya karar verdik.
İçerisi oldukça kalabalıktı. Kendimizi boş bir masaya attıktan sonra garson siparişimizi almaya gelmişti.
Jenny siparişini verdikten sonra garson benim ne istediğimi sormuştu. Gelmemizle siparişin alınması bir olduğu için henüz ne içeceğime karar vermemiştim. -Vay canın demek işler burada bukadar seriydi- O yüzden bende Jenny'nin kararına sadık kalarak.
"Ben de bir Coffee Mochio alıyim." dedim
Jenny meraklı gözlerle etrafını izlerken bir yandan da bana arkadaşları,arkadaş olmadıkları ve arkadaş olmak istediği herkes hakkında bilgi veriyor adeta dökümanını çıkartıyordu. Jenny hep aynı Jenny. Gevezeliğinden hiç birşey kaybetmemişti. Yüzüme ufak bir tebessüm yerleştirip.
" Hey bu arada biraz sakin ol ve arada nefes almayıda unutma."

Ben konuşmaya kaptırmıştım kendimi. Kate bundan rahatsız olmuyor, hatta şaşırıyordu. Tipik gevezelğim işte.
"Sonra... Oda arkadaşım Callie benden pek hoşlanmıyor ama aramızda kavga falan olduğu yok. Bir de Tinsley var. İnanır mısın, eskiden Tins ile okulun en çok konuşulan kızlarıydık. Çünkü kavga ediyorduk. İkimiz de It Girl olmak için savaşıyorduk. Sonradan ona katıldım. Pişman değilim ama... Ne bileyim, artık Tins'den olunca hiç konuşulmuyorum. Halbuki ben buraya It Girl olmak çin gelmiştim..."
Derin bir iç geçirdim. Buraya asıl geliş amacım aklıma gelmişti.
Sonra karşıdan iki kişi geldi.
Kim miydi bunlar?
Yine her zamanki 8.9'luk güzelliğiyle Anika ve yanında da bir oğlan... çok çekiciydi.
"Hey!" diye seslendim elimi sallayarak.

Adam'la Starbucks'da oturmaya karar vermiştik ta ki küçük J'yi görene kadar. Tanrım bu kız her zaman karşıma çıkmak zorundamıydı sanki. Herşey için çok geçti. Adam boş bir masa bulup çoktan oturmuştu ve benide yanına çağırıyordu. O sıra Jenny de yanında kendisi gibi bir kızla oturup bizi izliyordu bir yandan da kendini belli etmeye çalışıyordu. Açıkcası bunu başarmıştı da. Çırpınarak el sallamasından ve o tiz sesiyle Hey! dedikten sonra onu göz ardı etmek neredeyse imkansızdı. Nezaketen bende yüzüme çarpık bir gülümseme yerleştirdim. "Selam J. Seninle karşılaşmamız ne büyük tesadüf öyle değil mi?" Cevap vermesine fırsat vermeden hızlı adımlarla Adam'ın yanına gittim. Adam'ın soru soran bakışlarına aldırış etmeden siparişlerimizi verdim.
"Ne istiyorsun Adam?"

"Ben şimdilik birşey içmeyeceğim tatlım. Bu arada o ufaklıkda kim öyle? Sanırım birbirnizi en azından sen onu pek sevmiyorsun. Yanılıyor muyum?" Kafamı çapraz masada oturan kızlara çevirdim. Oldukça hoş sayılırdı ve bir okadar da çocuksu duruyordu. Biraz eğlenmekten kimseye zarar gelmezdi sanırım. Kız ona baktığımı farketmiş olacak ki gözlerini direk bizim masaya doğru çevirdi ve gözleri direk olarak bana sabitlendi. Yüzünün hafiften kızardığını anlamak hiç zor olmamıştı ve bu benim daha çok hoşuma gitmişti. Ama sanırım Anika'nın pek hoşuna gitmemişti.
" Ah tanrı aşkına Anika ne var? Bırakta eğlenelim biraz."

"Kate!" diye fısıldayarak Kate'in kolunu dürttüm. "Şuna bak! Şu Anika'nın yanındaki yakışıklı bana bakıyor!"
Katherine bu heyecanım karşısında gülümsedi. Ama yine de pek ilgilenmemişti.
Bir süre daha bakışmalara devam ettik. Ben gerçekten heyecanlanmıştım. Acaba hakkımda ne düşünmüştü?
"Acaba yanlarına gitsek mi? Ayrıca Anika neden bana aldırmıyor ya?"
Kate, 'sen bilirsin' dercesine omuz silkti.
Karar vermek bana kalmıştı. Tabii ki de yerimden fırladım.
Kate'in kolunu çekiştirdim. O da kalktı ve benimle geldi. Hemen boş bir sandalye bulup çektim. Sandalyeyi çevirip ters oturdum.
"Ee, Anika. Nasıl gidiyor hayat?" dedim sırıtarak. Anika yapmacık bir şekikde sırıttı -dalga geçercesine. Sonra gözlerini devirdi. Sonra o yakışıklıya döndüm.
"Merhaba, adım Jenny. Waverly'de okuyorum. Ya sen?"

Harika ben kaçmaya çalıştıkça bu ufaklık bana daha çok yaklaşıyordu. Geçen sefer bunun sorumlusu Heath bu sefer ise Adam'dı. Tebrikler bir adet en gevezesinden 'Jenny' kazandınız.
" İyi gidiyor -du taki sen gelene kadar- Jenny. Bakıyorumda sende baya gelişme var. Dayanma süreni oldukça geliştirmişsin. 5 dakikadan fazla yerinde oturup yanımıza gelmekten alıkoydun kendini ne tatlı." Söylediklerim üzerine Jenny biraz bozulmuşa benziyordu ama şuan aklı benim söylediklerimi algılamak yerine Adam'ı analiz etmekle uğraşıyordu. Bu işin sonu ne olacaktı acaba? Adam'ın bu kız ile ilgili planı neydi veya var mıydı? Ah bu olayın içinde olmayı kesinlikle istemiyorum. Adam & Jenny. Hah harika.

Ah Jenny. Her zaman yaptığı gibi çok hevesleniyordu. Ama çok değişmişti. Eskiden olduğu gibi utangaç değildi. Hatta direk balıklama atlamıştı.
Hatırladım. Bana hayatında olan iki dönemden bahsetmişti. 'Yeni Jenny'i oynuyordu şimdi.
Ben orada sus pus olmuş oturuyordum. Jenny gülümseyen suratıyla neşe saçıyor ve şu Anika denen kızın iğneleyici sözlerine kulak asmıyordu. Yeni Jenny, laf yediği zaman salak ayağına yatarak duymamazlıktan gelecek kadar akıllıydı.
Ben de Anika'yı incelemeye karar verdim -tanrım, ne kızdı ama. Güzel ve kötü.
Aslında durum biraz komikti. Anika Jenny'den hoşlanmıyor, Jenny ise inatla ona yaklaşıyordu. Sebebi ise sadece şu yakışıklıydı.
Uzun süredir sustuğumu farkedince Anika'ya döndüm ve elimi uzattım.
"Bu arada, ben Katherine."

Evet ufak kızımız duruma çoktan adapte olmuşa benziyor ki bu benim +1 puan demek oluyor. Elimden geldiğince etkileyici bir gülümsemeyle başımı yana eğerek Jenny'e baktım.
"Memnun oldum Jenny bende Adam ve Waverly son sınıf öğrencisiyim."
Ben gülümsedikçe Jenny eriyordu. Pek de utangaç görünmüyordu. Sanki oturduğu masadan kalkıp yanımıza geldiğinde umarsızlık perisi değneğiyle ona dokunmuş da, bir anda değişivermişti. Az önce çapraz masada kızaran Jenny, burada sürekli konuşuyor, sorular soruyor ve en önemlisi de -Anika'yı takmıyordu.
"Takıldığın birileri var mı Jenny?"
Ben bu soruyu sorunca nefesini tuttu. Kendisine hakim olmaya çalışıyor gibiydi.
Sonra, aklımdan tamamen uçup giden Anika'ya dikkat ettim. Kaş-göz işaretleri yapıyordu. Sonra hareketlerini açıklarcasına, 'yapma' diye ağzını oynattı.
Bu bana daha çok gaz vermişti. Dudaklarım yukarı kıvrıldı ve suratımda gizemli bir gülümseme oluştu.
"Evet, Jenny? Seni dinliyorum."

"Şey..."
Kekelemeye başlamıştım. Takıldığım biri olup olmadığını sormuştu! Kızardım.
"Y-yok." Sonra utangaçlığı üstümden atmam gerektiğini farkettim.
"Yalnız takılıyorum." Gülümsedim.
O da gülümsedi ve yerde su birikintisine dönüşmemek için kendimi zor tuttum.
"Şey, tanıştığımıza göre beraber takılırız artık." Fazla mı ileri gitmiştim? "Zaten ikimiz de Waverly'deyiz."
Oturuşuma baktım. Tam bir 'Eski Jenny' oturuşuydu. Sırtım kambur, kollarım önümde kenetlenmiş ve ezik bir görüntü...
Kendime çeki-düzen vererek sırtımı dikleştirdim. Kollarımı iki yana açarak sandalyeye dayadım -göğüslerimi kapatma gibi bir takıntım neden vardı ki?-. Bacak bacak üstüne atarak daha seksi durduğumu düşündüm.
O sırada biri kolumdan tuttu ve beni çekmeye başladı. Kafamı kaldırdığımda bu kişinin Anika olduğunu gördüm.
"Benimle gel," dedi.
"Ama ben..."
"Gel dedim!"
Birlikte lavaboya gittik.
"Hey, ne oldu Ann? Sorunun ne?"